Domowy zielnik- tarnina

Tarnina (Prunus spinosa L.), inaczej śliwa tarnina lub tarka, to roślina, której właściwości lecznicze w medycynie naturalnej wykorzystuje się od dawna. Tarnina zalazła zastosowanie jako środek stosowany m.in. w dolegliwościach układu moczowego, żołądka (działa rozkurczowo na jego ściany i na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego), a także jako lek przeczyszczający lub na biegunkę.<klik>

Tarnina to wysoki, ciernisty krzew, który można spotkać na skrajach lasów i przy drogach. Kwiaty zbiera się od kwietnia do maja, najlepiej w słoneczne dni i po opadnięciu rosy (wilgotne podczas suszenia ciemnieją). Suszy się je w temperaturze 35 stopni lub na słońcu. Wówczas przyjmują barwę kremową.

Z kolei ciemnogranatowe owoce z niebieskawym nalotem zbiera się jesienią (październik/listopad). Są one tak kwaśne, że nie nadają się do jedzenia na surowo. Swój cierpki smak tracą po pierwszych przymrozkach, albo po przemrożeniu w zamrażalniku (przez 12-24 godziny). Wówczas można je jeść surowe i wykorzystać do dżemów, kompotów, marmolad, galaretek, nalewek, win i likierów. <klik>

W czeluściach internetu znalazłyśmy dla Was kilka przepisów na wyroby z TARNINY:

DŻEM <KLIK>

NALEWKA <KLIK>

SOK <KLIK>

MARYNOWANE OWOCE <KLIK>

akwarela karto_flanej